تأثیر سطوح مختلف رطوبت خاک بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم انگور (vitis vinifera l.)

در این تحقیق تحمل به خشکی سه رقم انگور غیرپیوندی (رشه، قزل ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای تنش به صورت سطوح مختلف رطوبتی خاک (40 ، 60 ، 80 و 100 ظرفیت مزرعه) به مدت 3 ماه اعمال گردید. نتایج نشان داد که، اثر رقم، سطوح رطوبتی خاک و اثر متقابل رقم × سطوح رطوبتی خاک بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در سطح 1 درصد معنی دار بود. اما دمای برگ بین ارقام معنی دار نبود. با کاهش رطوبت خاک، طول ساقه، تعداد برگ در هر بوته، سطح برگ، وزن تازه برگ، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب و میزان کلروفیل به طور معنی دار کاهش یافت. اما دمای برگ، میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. تمامی صفات مورد اندازه گیری به غیر از دمای برگ و قندهای محلول در رقم رشه بیشتر بود. اما میزان قندهای محلول در رقم قزل ازوم نسبت به دیگر ارقام بیشتر بود. بیشترین شاخص کلروفیل برگ ها در 100، 80 و 60 درصد ظرفیت مزرعه در رقم رشه بود و کمترین میزان کلروفیل در 40 درصد ظرفیت مزرعه ارقام انگور قزل ازوم و بیدانه قرمز مشاهده گردید. در 40 درصد ظرفیت مزرعه، دمای برگ رقم بیدانه قرمز، میزان پرولین رقم رشه و قندهای محلول قزل ازوم در مقایسه با ارقام دیگر بیشتر بود. براساس نتایج به دست آمده، رشه و بیدانه قرمز به ترتیب، ارقام متحمل و حساس به تنش خشکی بود.